Met het opsplitsen van het erf is de focus verschoven naar de woning. Hierdoor ligt het zwaartepunt teveel bij de voorzijde van het erf en ligt de achterzijde er verloren bij. Door het zwaarte punt van het erf weer naar achteren te verplaatsen ontstaat er een centraal plein waarop verschillende gebieden worden aangesloten.
De ruimte rond het plein is te klein om ruimte te bieden aan alle functies. Daarom trekken we de inrit middels een lus de tuin in. Het plein vervult nu een rol als ontvangstruimte. Van hier uit wordt je verder de tuin in geleid middels paden en zichtlijnen. Onderweg kom je langs de boomgaard en heb je de mogelijkheid om te parkeren naast het nieuwe prieeltje. Dit prieeltje staat in contact met de tuinkamer middels een wandelroute en een open zichtlijn.
De tuin beschikt momenteel over een omsloten terras en een aantal parkeerplaatsen. Dit klinkt vrij klein, maar niets is minder waar. Achter een hoge haag ligt een grasveld wat uitloopt op een riante betonplaat. Vanaf deze plaat kun je zo het weilandje in waar je met een beetje geluk fruit kunt plukken. Ontzettend veel potentie waar momenteel maar voor 20 procent gebruik van wordt gemaakt. Hoog tijd dus om de andere 80 procent ook beleefbaar te maken voor de bewoners om zodoende de waarde van het huis te vergroten.